''ERDEM'' Konulu Orkun Yazı Çalışması
(Büyütmek için görüntünün üzerine tıklayınız)
Nitelik: A4 Teksir Kağıt Üzerine Koyu Gök Sulu Boya
''Erdem'' Eski Orhun-Yenisey ve Altay Türk yazıtlarında sıkça geçen, güzel anlamlı bir sözcüktür. Eski Türkler yazdıkları yazıtlarda seslendikleri kişilerin adlarını ''erdemli'' sıfatıyla söylemişler, bunun yanında ''erdemli olmayı'' sürekli özendirmişlerdir. Erdem, en genel tanımıyla iyi olan kişilik özelliklerin tümüdür.
Söz gelimi yiğit olmak bir erdemdir. Ataları anmak bir erdemdir. Düzenleyici - ara bulucu olmak, bilge olmak birer erdemdir.
Bitik, biçim olarak Orkun yazı kurallarına uygun bir söz dizimindedir. İlk göze çarpan şey tamgaların birbirlerine aykırı olmayan bir düzende yazılmış olmalarıdır. Bir tamganın bittiği uçtan diğer tamgaların başlama ya da uzanma çizgilerine erişmek olanaklıdır. Tamgaların bu biçimde düzenlemiş olması göze yol göstericilik yapmakta ve izleyiciyi tamgaların iç düzenine doğru yönlendirmektedir. Betiğin dokusu bu yönüyle uyumlu etkiler taşır, buna karşın çalışmanın altına doğru yoğunlaşan tamga kertikleri üst bölümdeki dörtgensi boşlukla karşıtlık yaratmaktadır. Öze bakıldığında ''Erdem'' betiğinin tüm tamga dizimi eğilimine, baştaki ''er'' tamgasının yön verdiğini söyleyebiliriz. Onun yayca olan gerginliği diğer tamgaları da etkilemiştir. Ortadaki ''ed'' tamgası ise soldan aşağı inen kertiğinde çok iddialı, keskin bir iniş gösterse de onun çaprazından inen kertik olabildiğince yayılmış ve gevşek bir havada bitinmiştir. ''m'' tamgası ise kendine çok güvenen bir duruş göstererek bize kendine yönelik pek sır vermez.
''Erdem'' yazılı Orkun yazı çalışması konusuna eş doğrultuda gitmeyen bir betik (yazı) çalışmasıdır. Tek başına gösterdiği uyumluluk ve boşluk-doluluk etkisi ''Erdem'' sözcüğünün yaşamdaki dengeyi düzenlemesine yönelik görevini betimler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder