Güç akışı, Orkun Yazı Sanatı' nın en özel konularından birisidir. Güç akışı, izleyicinin dokuyu izlerken gözünün aldığı yoldur. Gözün yol alırken geçtiği doku üzerindeki eylemlerden aldığı etkidir. Dokudaki eylemlerin gitmek istediği yöndür, doğrultudur, girmek istediği biçim ve almak istediği duygudur. Tüm bunların aynı anda izleyicide de bıraktığı etkilerdir. Doku, izleyici olmadan da güç akışını kendi içinde sağlar. Tamgaların üzerinde yapılan her oynama, özellikle kertik kaçışlarının sonlandığı noktalar ve gösterdiği yönler, güç akışını düzenler, böler, parçalar ve isterse kendinden sonraki doku bölümüne bu gücü sıçratır. Güç olmadan eylem de olmaz. eylem yoksa durağanlık vardır, durağanlık Türk yaşamına uygun değildir. Türkçü inanış düzenine göre evrendeki her neng (şey) her an değişim ve eylem içindedir. Bu görüş sıkı bir kuraldan çok, göz ardı edilemeyecek bir dayanak taşıdır. Güç akışını yönlendirebilecek uzmanlıkta yapılan çalışmalar hem izleyicide, hem çalışmanın kendisinde işlevsellik duygusu yaratır. İzleyiciye kılavuzluk edilir, onu türlü anlık duygulara sokar. Çalışmaya canlılık getirir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder